Kurczak
Mięso kurczaka w porównaniu do innych gatunków mięs, jest szczególne pod względem odżywczym. 100 g piersi kurczaka zawiera ok. 30 g białka i tylko ok. 3,6 g tłuszczu, co sprawia, że jest to jeden z chudszych gatunków mięsa.[1] Wynika to między innymi z krótkiego okresu tuczu – brojler w systemie intensywnym, dla osiągnięcia masy ok. 2,5 kg, hodowany jest przez ok. 6 tygodni, a w systemach ekstensywnych min. 8 tygodni, gdzie ptak uzyskuje także wyższą masę ciała. Mięso kurczaka jest cenione również ze względu na walory odżywcze. W filecie z piersi, białko stanowi od jednej piątej do jednej czwartej masy, przy niskiej kaloryczności oraz niskiej zawartości cholesterolu i nasyconych kwasów tłuszczowych. Mięso zawiera witaminy i minerały, w tym zwłaszcza witaminę D, witaminy z grupy B (B6, niacyna, kwas pantotenowy) oraz fosfor, potas i selen[2]. Ze względu na skład, mięso to jest spożywane w każdym wieku. Kurczak jest zwykle pierwszym mięsem włączanym do diety małych dzieci, powinien znaleźć się również w diecie seniorów. Chętnie sięgają po niego sportowcy i osoby na dietach redukcyjnych. Co istotne, jest to mięso proste do przyrządzenia, sprawdzające się w pieczeniu, w smażeniu i gotowaniu, zarówno w towarzystwie łagodnych smaków, jak i pikantnych przypraw.
[1] https://nutritiondata.self.com/facts/poultry-products/703/2
[2] https://nutritiondata.self.com/facts/poultry-products/703/2
Indyk
Mięso z indyka sprawdza się przy stosowaniu diet niskokalorycznych. Filet z piersi pozbawiony skóry zawiera ok. 100 kcal w 100 gramach (identyczna porcja piersi z kurczaka zawiera ok. 110 kcal). Mięso to dostarcza organizmowi przede wszystkim witamin z grupy B (niacyna – B3, cholina – B4, pirydoksyna – B6, kwas pantotenowy – B5) oraz fosforu, potasu i cynku[1].
Dietetycy zalecają mięso indycze małym dzieciom, kobietom w ciąży i karmiącym piersią, rekonwalescentom, osobom starszym czy osobom odchudzającym się. Różne części indyka mają różne zastosowanie w kuchni. Mięso to nadaje się i do przyrządzenia szybkich, lekkostrawnych posiłków, jak i efektownych pieczeni na odświętne okazje.
[1] https://nutritiondata.self.com/facts/sausages-and-luncheon-meats/1390/2
Gęś
Mięso z gęsi jest uznawane za jeden z bardziej szlachetnych gatunków drobiu. Ma szczególne walory smakowe i odżywcze. Wprawdzie jest bardziej kaloryczne niż pozostałe gatunki drobiu (ok. 300 kcal w 100 g), jednak tłuszcz pochodzący z tego gatunku ptaków zawiera nienasycone kwasy tłuszczowe jedno– i wielonienasycone, w tym zdecydowanie więcej kwasów omega-3 i omega-6 niż mięso kurze czy indycze[1]. Mięso z gęsi jest stosunkowo tłuste. Z tuszki o wadze ok. 6 kg, w trakcie pieczenia wytopi się około litr tłuszczu, który można wykorzystać na różne sposoby. Zawiera on dużo kwasu oleinowego, linolowego, linolenowego i arachidonowego.. Mięso to zawiera również witaminy z grupy B (zwłaszcza niacynę) oraz fosfor i potas.
Ze względu na sposób chowu tego drobiu, gęsina jest produktem sezonowym, dostępnym od jesieni. Za początek sezonu na jej konsumpcję tradycyjnie uważa się 11 listopada (dzień św. Marcina w europejskiej tradycji chrześcijańskiej, celebrowany m.in. w Polsce, Niemczech czy na Węgrzech). Gęsi źle znoszą przebywanie w zamkniętych pomieszczeniach, mogą być więc hodowane tylko w niewielkich stadach na użytkach zielonych. Ptaki niosą się od stycznia do lipca, a od marca do początku sierpnia wykluwają się pisklęta. Ubocznym produktem chowu gęsi jest puch i pierze
– niezwykle lekki, ciepły i przewiewny materiał do wypełniania poduszek i kołder, kurtek. O jego wartości w dawnej Europie świadczył fakt, że pierzyny były elementem posagu panny młodej i wskazywały na zamożność domu. Natomiast smalec z gęsi był wykorzystywany w medycynie ludowej przy przeziębieniach oraz jako smarowidło na bolące stawy.
[1] https://nutritiondata.self.com/facts/poultry-products/786/2
Kaczka
Kaczka, obok gęsiny, uważana jest za szlachetny gatunek drobiu, wykorzystywany kulinarnie głównie do bardziej wyrafinowanych i pracochłonnych dań. Kucharze w Europie łączą to mięso ze słodkimi i kwaśnymi owocami, takimi jak jabłka, pomarańcze, suszone śliwki, porzeczki, borówki, a nawet mango i ananas. Chętnie też dodają wyraziste w smaku przyprawy i dodatki, jak pieprz, curry, grzyby albo gorzka czekolada.
Mięso kaczki jest ciemne, kruche i soczyste. Zachowuje te cechy nawet podczas długiego pieczenia. Chudą częścią jest pierś bez skóry – 100 g zawiera ok. 140 kcal oraz aż 28 g białka[1]. Kaczka należy do dość tłustych mięs drobiowych. Należy liczyć się z tym, że podczas pieczenia wytopi się spora ilość tłuszczu. Smalec kaczy jest odporny na wysokie temperatury i może być wykorzystywany do smażenia i pieczenia innych potraw.
Konsumenci preferują mięso z kaczki 8-10 tygodniowej, ważącej 2-3 kg. Ze względu na dość wysoką zawartość tłuszczu, kacze mięso polecane jest jako uzupełnienie stałej diety. 100 gram mięsa z piersi bez skóry w około jednej czwartej składa się z białka. Mięso kaczki zawiera również fosfor, potas, cynk i żelazo, a także witaminy B1 i B3 (niacyna).
[1] https://nutritiondata.self.com/facts/poultry-products/938/2
